Kış Uykusu (Winter Sleep)
Nuri Bilge Ceylan. Hani ara sıra yayınlanır,100 Büyük Türk falan, işte o listenin içinde banko olması gereken bir isim kendisi. Ceylan , gözden uzak olan, kalpten ırak olurun adeta istisnası, daha çok yurt dışında olsa da buraları üstün yeteneği ile çoğumuzdan daha iyi tahlil eden bir insan…İşte böylesine farklı sinemamızın bu altın adamının, yıllara dayalı Cannes serüvenini ‘Kış Uykusu (Winter Sleep) ‘ adlı son filminde bu yıl Altın Palmiye alarak taçlandırması ülkemiz için ayrıca gurur kaynağı oldu.
Ceylan filmlerine bakış açım sanat sanat içindir anlayışında elbet tam puan iken benim sinema keyfim açısındansa biraz gittim keyif aldım ama size de öyle sakın kaçırmayın diyebileceğim bir film değil kıvamındadır. Ceylan’ın Kış Uykusu gibi çok önemsediği çalışmasında rolleri tamamen yerli oyunculara verip, filme mekan olarak da Kapadokya ‘yı seçmesi gerçekten alkışa layık bir çaba…Yine diğer filmlerine kıyasla burada çok daha ritmik bir kamera kullanıp, karakterleri derinleştiren diyalogları çok usta şekilde aktarması; Shakespeare’le , Schubert’le çeşitlenen edebiyat ve müzik zenginliğinden taviz vermeyip, oyuncuların her birinin başta İmam Hamdi’yi oynayan Serhat Kılıç olmak üzere ayrı ayrı iyi performansları Ceylan imzasının filme yansıyan diğer iyi tarafları…
Çoğu izleyenin gereksiz uzundu diye eleştirdiği sohbetlerde Ceylan’ın tartıştığı yığınla paradigmayı görmek mümkünken benim en çok ilgimi çeken Akbağ, Bilginer ve Sözen’in yemek sonrası kötüye nasıl yaklaşmalı konusundaki muhabbetleri oldu. Sanki her biri farklı şeyi savunurmuşçasına boş yere tartıştıkları bu sahnede her ne kadar kese yapılmasına hepsi bir şekilde mutabık da olsa, çözüme giden yolda alınacak verimin yumuşak mı yoksa sert kese ile mi daha yüksek olacağı hakkındaki uzlaşmazlık asıl aralarındaki tartışmaya neden olan konudur. Benim tartışmaya ayrıca ilave edeceğim kötünün gerçek iyiye zaten bulaşamayacağı ,bulaşsa dahi yapmak istediği kötülüğün iyi için zamanla bir şekilde iyiliğe dönüşeceğidir. Hayır gibi gelen şeyde şer, şer gibi gelende hayır vardır sözü sanki biraz da bu misaldir.
geri
Kategoriye ait diğer yazılar
