United Passions
Lisedeki kızım Yaprağa bundan bir kaç yıl önce bahsettiklerimi, "United Passions" adlı filmi gördükten sonra FIFA başkanı Sepp Blatter'a da ayrıca anlatmak istedim. Futbolun global patronu durumundaki FIFA'nın uzun süredir başkanlığını yapan Blatter, ciddi yolsuzluk suçlamaları ile karşı karşıya kaldığı süreçte, FIFA fonlarından aktardığı parayla aslında birazda kendine kamuoyu oluşturma adına böyle bir filme sponsor olmuştu. Kurumun hangi amaç ve şartlarda kurulup, zamanla nasıl büyüdüğünü ve belki de bu büyüklük yüzünden ne gibi ekonomik çıkar savaşlarına sahne olduğunu anlatan bu filmde, olaylara tarafsız bir gözle yaklaşılmazken, ayrıca tüm bu suçlamalara da hikayenin içinde maalesef hiç yer verilmemişti. Blatter'i çok iyi oynayan Tim Roth dışında sinema adına hiçbir şeyin vasatın üzerine çıkmadığı bu film diğer yandan gerçek anlamda bir futbol severseniz de, yine de sonuna kadar zevkle izleyeceğiniz bir düzeyde.. Kızım Yaprağa izah etmeye çalıştığım bazı gençler arasında sosyal medyaya olan aşırı bağımlılığın yanlışlığı üzerine iken, o dünyada şu kadar takipçim var diye böbürlenmekten daha önemli olanın, Zuckerberg'in terziliği mertebesine ulaşmayı hedeflemek olmasıydı. Toplumbilimcilerin önde gelenlerinden Durkheim'in istisnalar dışında tüm ilişki tiplerini ne yaparsam, ne vereceksin pazarlığına dayandırdığı muazzam tespitindeki nihai amaç yapan veya veren yerine daha çok kuran olmaktı. Bugün şu kadar arkadaşım var denilen rakamların yarın Zuckerberg'in şalteri indirme kararıyla nasıl da yok olacağı apaçık ortadaydı, esas olan onları bu zeminde buluşturmayı beceren kurguya sahip olmaktı. İşte Blatter'a da bahsetmek istediğim, başında olduğu kurumun kuran bir mekanizmaya ne denli ideal bir örnek olduğunu anlatmak olacaktı. Barcelona'dan, Fenerbahçe'ye, Lionel Messi'den, Robin Van Persie'ye binlercesi aynı Facebooktakiler gibi kazan-kaybeti oynarken, FIFA aynı Zuckerberg gibi işin kuranı olduğu düzende asla kaybetmeyip, hep kazan-kazanı oynayandı..
geri
Kategoriye ait diğer yazılar
